رابطه ي رهبر با مردم
از نظر قرآن رابطه رهبر با مردم چگونه است؟
دو نوع بله قربان و اطاعت داريم: انسان گاهي بر اساس تر ويا طمع و خود باختگي،از ديگري اطاعت مي كند همان گونه كه مردم از فرعون اطاعت مي كردند:«استخف قومه فا طاعوه» و گاهي بر اساس ايمان و عشق و محبت،چنانكه قرآن خطاب به پيامبر اسلام(ص) مي فرمايند:اگر خشن و سنگ دل بودي مردم از دور تو پراكنده مي شدند.«لو كنت فظا غليظ القلب لانفضوا من حولك» در اسلام از رابطه ميان مردم و رهبر به «ولايت» تعبير شده است.كلمه «ولايت» به معناي پيروي همراه با محبت است . رهبر الهي نه تكلف دارد :«وما انا من المتكلفين» نه خود را بر سايرين ترجيح مي دهد:«انا بشرٌمثلكم» و نه حق خود را بيش از ديگران مي داند. در خطرها مردم را رها نمي كند. حضرت علي عليه السلام مي فرمايد:در جنگها پيامبر(ص) از ما به دشمن نزديك تر بود.او از طرف خداوند مأمور است كه به مردم درود بفرستد:«يا ايها الذين امنو صلو عليه وسلموتسليما» پس رابطه رهبر و مردم،رابطه عشق و درود است نه ترس و وحشت.