چرا در اسلام ارزش عمل به نيت آن است وقبولي عمل به قصد قربت و اخلاص وابسته است؟

در كارهاي دنيوي نيز ارزش كارها به نيت آنها بستگي دارد.به اين مثالها توجه كنيد:جراه وچاقوكش هر دو شكم پاره مي كنند اما كار جراح خدمت است وكار چاقوكش جنايت.همين جراح مي تواند براي پول كار كند و مي تواند براي نجات يك انسان كار كند،هر كدام از اين هدف ها نيت ارزش مخصوص به خود دارد.

مثالي ديگر:يك ليوان آب را به سه نفر عرضه مي كنيم؛يكي نمي خورد چون ميل ندارد،ديگري نمي خود چون قصد كرده است،سومي نمي خورد و مي گويد:نفر چهارم از من تشنه تر است،آب را به او بدهيد!  اين سه نفردر ننوشيدن آب يكسان شدند ولي به خاطر آنكه هرف هاي آنها متفاوت است ارزش كارشان نيز تفاوت دارد.در اسكناسها نخي است كه نشانه اصالت اسكناس و وسيله جدايي اسكناس اصلي از قلابي است، در عبادات نيز بايد ريسماني محكم ميان بنده وخدا باشد كه همان قصد قربت و اخلاص است.اگر آن نخ نباشد يا پاره شود رابطه انسان با خدا قطع وعمل مقبول نيست.